dinsdag 13 mei 2014

Hoe gaat het met de kas?

Ik heb in de kas, in de moestuin en in de achtertuin een grondonderzoek gedaan. De grondsoort is veen met in de achtertuin het meeste zand, daarna de moestuin en daarna de kas (vrijwel geen zand). In de moestuin en achtertuin is veel bodemleven te zien, in de kas zowat niets. De hoeveelheid organische stof is overal te weinig. In de kas is de hoeveelheid voeding in de bodem het kleinst. De grond is daar ook het zuurst. Ik besluit dat de kas een grote lading biologische mest kan gebruiken en gelukkig heeft Sjaak van Boerderij Achtervennen nog een bergje voor me liggen. Ik haal het op met de fiets en mijn kar.

ik rijd drie dagen met de fiets heen en weer. elke dag een paar uurtjes. dan blijft het leuk :)




























Zodra ik de mest in de kas kieper ruikt het er naar 'kas'. Net alsof er leven in de kas is teruggekomen. Ik heb geleerd dat je kalk en mest niet gelijktijdig op het land kunt brengen. Dan werken ze elkaar tegen. Dus laat ik de kalk maar even zitten. Ik vind de mest op dit moment belangrijker, omdat het ook het bodemleven een impuls kan geven.

 



















de kas is zo groot dat mijn enorme mestberg een paar luttele brokjes lijken





























De grond van de kas is heel droog, er is dus geen bodemleven en ook vrijwel geen onkruid. Het enige dat er heel goed groeit is Nieuw Zeelandse spinazie. Ik heb nog geen beregening-systeem dus begiet ik wanneer ik er ben de hele kas met mijn groene gietertje.
ik spit de mest onder de grond en verdeel het grote vak in drie. in het midden plant ik 5 soorten courgette



























9 mei, de courgettes groeien goed en de druif is ook een flink stuk gegroeid
als test om te kijken of en hoe dingen groeien heb ik in maart deze ramanas gezaaid. terwijl in de moestuin alles wat ik zaai wordt opgegeten door de slakken, heb ik in de kas helemaal geen last van slakken of andere vraatzuchtige beesten.



Zongezaaide tomaten deel 2

En hoe gaat het ondertussen met de in maart zongezaaide tomaten?
Na het zaaien van 25 soorten in bakjes komen de soorten ongeveer gelijk op. Micheal Pollan (hele mooie hartvormige soort met geelgroene strepen) komt lastig op. Alle gele en witte soorten lijken wat minder makkelijk te kiemen en groeien. Olijftomaat doet het erg goed. Ik zal later een overzicht geven van de hoeveelheid planten die gezond groot zijn geworden tov het zaaien.

Ik heb van iedere soort ongeveer 12 zaden gezaaid. In een gekochte (biologische) bascilicumplant die ook in de schuur stond zat luis, toen ik erachter kwam heb ik meteen pesto van de plant gemaakt, maar toch heb ik gedurende de hele groei van de planten elke dag de luizen doodgewreven op de plant en zichtbaar aangetaste planten verwijderd. Ik heb ook nog een aantal lieveheersbeestjes op de planten gezet, maar ik had niet het idee dat dat veel geholpen heeft. Daaraan heb ik een aantal (het viel me mee hoeveel, ik denk 10%, dus 20 op de 200 planten ongeveer) planten verloren. Maar hee, er kan zoveel gebeuren, en eerlijk gezegd viel het me op hoe mooi de tomatenplanten er op een gegeven moment 'doorheen' groeien en geen last meer hebben van de luis. Bij jonge tomatenplanten gaat de luis bij de overgang van de grond naar de steel zitten. Daar verzwakt de plant, komt een knik of een verdunning en uiteindelijk breekt de plant op die plek heel gemakkelijk.

Ik vond dat opvallend, want ik ken luis eigenlijk alleen maar in de toppen van planten. De luis was groen van kleur. Die in de top (ik heb toevallig gister een spruit-plant verwijderd met alle toppen vol luis) is grijzer van kleur.
9-4 in de schuur voor het raam is het lekker warm en zonnig, de tomaten groeien goed

11-4 de tomaten groeien uit hun zaaibakjes. verspenen dus
eerst alle bakjes afwassen in een warm sopje

dan krijgt iedere tomatenplant een eigen bakje


23-4 de tomaten hebben het naar hun zin: lekker warm en genoeg licht. ze groeien als... tomaten

9-5 de tomaten groeien uit hun potjes. of heb ik te vroeg gezaaid? eigenlijk is het beter te wachten met uitplanten tot na ijsheiligen, maar ik besluit de planten te steunen met een bamboestok en vervolgens naar de kas te brengen om daar te acclimatiseren. 17 mei (vruchtdag) zal ik ze in de volle grond zetten. de planten zijn stevig en zien er goed uit.

Onkruid op tafel: Japanse duizendknoop



De plaag van menig tuinier en gemeentelijke plantsoenendienst, de Japanse duizendknoop, is een bron van resveratrol. Een goedje dat ervoor zorgt dat het lichaam minder calorieën opneemt en het schijnt ook goed voor het hart te zijn en kanker te voorkomen.
Ook in rode wijn zit resveratrol - net als in pinda's, moerbeien en druiven.

De scheuten van de Japanse duizendknoop zijn goed eetbaar. Oogst ze tussen de 15 en 20 centimeter. De iets dikkere schillen. De smaak is, zeggen ze, beter dan rabarber. Het kan worden gekookt, gestoomd en verwerkt in jams en marmelades, als groente worden gegeten enzovoorts. Het is eigenlijk een behoorlijk gezonde groente, met veel vitamine A en mineralen. En resveratrol.

Ik heb er een crumble van gebakken en die was erg lekker. Het smaakt echt naar rabarber, fris zuur. Het enige nadeel tov rabarber is, dat de schil hard blijft bij koken. De stengel is hol, dus als je de duizendknoop schilt, blijft er heel weinig -soms niets- over. Dat vind ik het enige nadeel van de duizendknoop. Verder is het een geweldig mooie plant en prima groente. De volgende keer ga ik het met een roerzeef proberen.

oogst de jonge scheuten

verwijder blad

en snijd in korte stukjes

meng met frambozen (deze komen uit de vriezer)
en leg er een crumble deeg bovenop. heerlijk!




sommige mensen vinden japanse duivelsknoop een duivels plantje